ಆ ಕಾಲದ ಮೊಬೈಲ್...

ಆ ಕಾಲದ ಮೊಬೈಲ್::

ಒಂದು ಕಾಲವಿತ್ತು . ಮೊಬೈಲ್ ಹಿಡಿದವನೆಂದರೆ ಆತ ಶ್ರೀಮಂತನೇ ಆಗಿರಬೇಕು. ಅದು ರಿಂಗಣಿಸಿದರೆ ಸಾಕು –ಯಾರು ಕರೆ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ ಎಂಬುದು ಗೊತ್ತಿದ್ದರೂ ನಾಲ್ಕು ಜನ ತನ್ನತ್ತ ತಿರುಗಿ ನೋಡುವ ತನಕ ಅದರ ಪರದೆಯನ್ನೇ ದಿಟ್ಟಸಿ ನೋಡುತ್ತಾ (ಯಾರೋ CM , PM ಕಾಲ್ ಮಾಡಿದ ಹಾಗೆ) ನಂತರ ಫೋನ್ ಮಾಡಿದವರಿಗೂ ನೇರವಾಗಿ ಕೇಳಿಸುವಷ್ಟು ಎತ್ತರದ  ಧ್ವನಿಯಲ್ಲಿ ಚೀರುತ್ತಾ ಮಾತನಾಡಿದರೇನೆ ಏನೋ ಒಂದು ತರದ ಸಮಾಧಾನ. (ಈಗಲೂ ಕೆಲವರು ಹಾಗೆ ಮಾತನಾಡುವುದುಂಟು).

ನಂತರ “ಮನೆಗೊಂದು ಮೊಬೈಲ್  - ಲ್ಯಾಂಡ್ ಲೈನ್ ಗೆ ಗುಡ್ ಬೈ“ concept ಬಂದಮೇಲೆ ಎಲ್ಲರ ಜೇಬಲ್ಲು ಒಂದೊಂದು ಮೊಬೈಲ್.  ಮಕ್ಕಳ ಕೈಯಿಂದ ದೂರವಿಡುತ್ತಿದ್ದರೂ ಬರಬರುತ್ತಾ “ನೋಡ್ರಿ ನಮ್ ಮಗ ಮೊಬೈಲ್ ನ ಅರೆದು ಕುಡಿದ್ ಬಿಟ್ಟಿದಾನೆ-ಏನ್ ಬೇಕಾದರು ಹೇಳಿ operate ಮಾಡಿ ತೋರಿಸ್ತಾನೆ” ಅನ್ನೋ ಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ತಲುಪಿದ್ದು ಸುಳ್ಳಲ್ಲ.

ಇನ್ನು ಕಾಲೇಜು ಓದೋ ಹುಡ್ಗ ಹುಡ್ಗಿರ್ಗೆ ಮನೇಲಿ ಹೊಸ ಮೊಬೈಲ್ ಕೇಳಿದ್ರೆ ಕೊಡ್ಸೋದಿಲ್ಲ ಅಂತ ಗೊತ್ತು.

ಆದ್ರೂ ಕಮ್ಯುನಿಕೇಷನ್ ಗೆ ಏನಾದ್ರು ಒಂದು ಬೇಕಲ್ಲ (specially for lovers) ಅದ್ಕೆ ಮನೇಲಿ ಅಪ್ಪನದೋ –ಅಮ್ಮನದೋ ಸೆಲ್ ನಂಬರ್ ಕೊಟ್ಟು ಅದ್ಕೆ miscalo - msg ಮಾಡೋಕೆ ಹೇಳೋದು. ಹೇಗಿದ್ದರು ಆಗೆಲ್ಲಾ ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮಂಗೆ msg ಓದೋಕೆ ಬರ್ತಾ ಇರ್ಲಿಲ್ಲ. ಕೇಳಿದ್ರೆ ಕಸ್ಟಮರ್ ಕೇರ್ ದು ಅಂತ (ಬಯ್ಯೋ) ನಾಟಕ ಮಾಡ್ಕೊಂಡು ಮೊಬೈಲ್ ನ ಕೈಲಿ ಹಿಡ್ಕೊಂಡು ಕೂತರೆ ಮುಗೀತು. ಇನ್ನು ಪ್ರಿಯ(ತಮೆ)ಕರ ನಿಂದ ಕಾಲ್ ಬಂದರಂತೂ ಅದೇ ಉತ್ತರ (ಈಗೀಗ ಹೆತ್ತವರಿಗೂ msg ಓದೋಕೆ ಬರೋದ್ರಿಂದ ಸ್ವಲ್ಪ ಕಷ್ಟ ಅಷ್ಟೆ).

ಮುಂದೆ ಮೊಬೈಲ್ ಅನ್ನೋದು roadside ಮಾರೋ ತರಕಾರಿಯಂತಾದ ಮೇಲೆ ಕೇಳ್ಬೇಕ...!! ಕಸ ಗುಡಿಸೋನಿಂದ ಹಿಡಿದು – ಎಲೆಕ್ಟ್ರಿಕ್ ಕಂಬ ಹತ್ಕೊಂಡೋನ ಕಿವಿಯಲ್ಲೂ ಮೊಬೈಲು. ಅದ್ಕೆ ನಮ್ ಕವಿರಾಜ್ ಬರ್ದಿರೋ “ ಐಲು ಐಲು ಐಲು ಕೈಲಿದ್ರೆ ಮೊಬೈಲು “ ಹಾಡು ಕೇಳಿದ್ರೆ ಅರ್ಥ ಆಗತ್ತೆ. ಒಬ್ಬೊಬ್ರತ್ರ ಕನಿಷ್ಠ ಎರಡು ಮೂರು  ಮೊಬೈಲು. ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಎದ್ದಲ್ಲಿಂದ ರಾತ್ರಿ ಮಲ್ಗೊವರೆಗೂ ಅದು ಬೇಕೆ ಬೇಕು. ಒಂದ್ ನಿಮಿಷ ಬಿಟ್ಟಿದ್ರು ಏನೋ ಕಳ್ಕೊಂಡ feelings(ಕೆಲವರಿಗೆ).

ಅಂದಹಾಗೆ ನಾವು ಸ್ವಲ್ಪ ಈ ಐಲು – ಮೊಬೈಲ್ freak ಆಗಿದ್ದೋರೆ.(ಈಗಲೂ ಸ್ವಲ್ಪ ಇದೆ “ಹುಟ್ಟು ಗುಣ ಸುಟ್ರು ಹೋಗಲ್ಲ “ ಅಂತಾರಲ್ಲ ಹಾಗೆ).

ಏನೇ ಹೇಳಿ ಆ ಕದ್ದು- ಮುಚ್ಚಿ ,ಕಾಡಿ –ಬೇಡಿ, ಬೈಸ್ಕೊಂಡು ,ಹೆದರ್ಕೊಂಡು ಮೊಬೈಲ್ use ಮಾಡ್ತಾ ಇದ್ದ ದಿನಗಳೇ ಮಜಾ ಅಲ್ವಾ.......!!!???

I Miss You.........................,

                       "ಯಾವ ಮೋಹನ ಮುರಳಿ ಕರೆಯಿತು ದೂರ ತೀರಕೆ ನಿನ್ನನು" ಎಷ್ಟು ಅದ್ಭುತ ಸಾಲು ಅಲ್ವಾ..!!  ಎಲ್ಲರೂ ತಮ್ಮ  ಜೀವನದ ಒಂದಲ್ಲಾ  ಒಂದು ಹಂತದಲ್ಲಿ ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಲೇಬೇಕು. " ಮರೆತೆನೆಂದರೂ ಮರೆಯಲಿ ನಾ ಹ್ಯಾಂಗ" ಎಂಬಂತೆ ಎಲ್ಲರ ಜೀವನದಲ್ಲೂ ಮರೆಯಲಾಗದ ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿ ಇದ್ದೆ ಇರುತ್ತಾನೆ. ಅದು ಪ್ರೇಮಿಯಾಗಿರಬಹುದು, ಪ್ರೇಯಸಿಯಾಗಿರಬಹುದು, ಗೆಳೆಯನಾಗಿರಬಹುದು, ಗೆಳತಿಯಾಗಿರಬಹುದು, ಸಹಾಯ ಮಾಡಿದವರಾಗಿರಬಹುದು, ಎಲ್ಲೋ ಹೀಗೆ ಬಂದು ಹಾಗೆ ಹೋದೋರಾಗಿರಬಹುದು.....ಇನ್ಯಾರೋ. ಹೃದಯದ ಬಾಗಿಲ ತಟ್ಟಿ ಹೋದೋರಿರಬಹುದು, ಬಾಗಿಲ ಬಳಿಯಲ್ಲೇ ನಿಂತು ಹೋದೋರಿರಬಹುದು, ಒಳ ಬಂದು -ಬಂದ ಬಾಗಿಲನ್ನೇ ಒದ್ದು ಹೋದೋರಿರಬಹುದು. ಒಟ್ನಲ್ಲಿ ಮೇಲಿನ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ 'ಇಲ್ಲ' ಎನ್ನುವ ಉತ್ತರ ತೀರ ಕಡಿಮೆ.

ಕೆಲವರು ಕಹಿ ನೆನಪುಗಳನ್ನ ನೀಡಿದರೆ, ಮತ್ತೆ ಕೆಲವರದು ಸವಿ ನೆನಪುಗಳು. ಆ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಆ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಅದು ನೋವು ತಂದಿದ್ದರೂ, ಮುಂದೊಂದು ದಿನ ಆ ದಿನಗಳನ್ನ ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳೋ ದಿನ ಬಂದೆ ಬರುತ್ತದೆ ಎಂಬ ಅರಿವಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಈಗ ನಾವೇ ನಮ್ಮ ಹಳೇ ಜೀವನದ ಪುಟಗಳನ್ನೇ ತಿರುವಿ ನೋಡಿದರೆ ಎಷ್ಟೋ ಘಟನೆಗಳು ತುಟಿಯ ಮೇಲೆ ನಗೆ ಚಿಮ್ಮುಸುತ್ತವೆ. ನಾವೆಲ್ಲಾ ಎಷ್ಟು ಸಿಲ್ಲಿ -ಸಿಲ್ಲಿಯಾಗಿ ವರ್ತಿಸುತಿದ್ವಿ ಅಂತ. ಯಾವುದೊ ಒಂದು ಕ್ಷುಲ್ಲಕ ಕಾರಣಕ್ಕಾಗಿ ಸ್ನೇಹಿತರೊಂದಿಗಿನ ಜಗಳ, ಮಾತಾಡಿಸಬೇಕೆಂದು ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಅನಿಸುತ್ತಿದ್ದರೂ ಅರಿವಿಗೆ ಬಾರದ 'ego' ಪ್ರಾಬ್ಲಮ್. ತರಗತಿಯಲ್ಲಿ ಚಂದದ ಹುಡಿಗಿಯರ ಸುತ್ತ ಸುತ್ತುತ್ತಾ, ಅವರನ್ನ ರೇಗಿಸುತ್ತಾ ,ಅಳಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಕಾಲ. ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಅಕ್ಕ- ಅಣ್ಣನ ಜೊತೆಗೆ ಸುಖಾ -ಸುಮ್ಮನೇ ಜಗಳ. ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ಅಮ್ಮನ enrty ಆಗಿ ಅಕ್ಕ ಅಥವಾ ಅಣ್ಣನಿಗೆ ಎರಡು ಪೆಟ್ಟು ಕೊಟ್ಟ ನಾಟಕವಾದ ಮೇಲೇನೆ ನಮ್ಮ ಅಳುವಿನ ನಾಟಕಕ್ಕೆ ಒಂದು ತರದ ಸಮಾಧಾನದ ತೆರೆ.

ಮುಂದೆ ಹದಿಹರೆಯಕ್ಕೆ ಕಾಲಿಡುತ್ತಲೇ ಎಲ್ಲೂ ಇಲ್ಲದ ನಾಚಿಕೆ, ಹುಮ್ಮಸ್ಸು, ಏನು ಬೇಕಾದರು 'ಕಿಸಿದು' ತೋರಿಸುತ್ತೇನೆ ಎಂಬ ಗೊಡ್ಡು ಧೈರ್ಯ. ಮನೆಯಲ್ಲಿ ತಂದೆ-ತಾಯಿಗಳು ಎಲ್ಲಿ ಮಕ್ಕಳು ಹಾದಿ ತಪ್ಪುತ್ತಾರೋ ಅಂತ ಚಿಂತಿಸುತ್ತಿದ್ದರೆ. ನಾವೋ ರೆಕ್ಕೆ ಬಲಿತ ಹಕ್ಕಿಯಂತೆ ಬಾನಂಗಳದಲ್ಲಿ ಸ್ವಚ್ಛಂದವಾಗಿ ಹಾರೋ ಕನಸು ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದದು. ಯಾರೋ ಸಿಗರೆಟ್ ಸೇದಿದರೂ ನಾವು ಸೇದುವಾಸೆ. ಯಾರೋ ಸೈಕಲ್ ನಲ್ಲೋ ,ಬೈಕ್ನಲ್ಲೋ wheeling ಮಾಡಿದ್ರೆ ನಮಗೂ ಮಾಡೋ ಆಸೆ. ಯಾರೋ ಹೀರೋ or heroin ನ ಅನುಕರಣೆ ಮಾಡಿದ್ರೆ ನಮಗೂ ಮಾಡೋವಾಸೆ. ಯಾರದ್ರು ಏನಾದ್ರು ಕೊಂಡುಕೊಂಡ್ರೆ ನಮಗೂ ಅದು ಬೇಕು ಅನ್ನೋ ಅಸೆ.

ಈ ಎಲ್ಲಾ ಚೆಲ್ಲಾಟ -ಹುಡುಗಾಟದ ಬದುಕಲ್ಲಿ ನಮಗೆ ಅರಿವಿಲ್ಲದಂತೆ ನಾವು ಯಾರಿಗೋ ಶರಣಾಗಿರ್ತಿವೀ. ಜೊತೆಯಿದ್ದಾಗ ಇದ್ಯಾವುದರ ಅರಿವಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಹೆಚ್ಚಿನ ಓದಿಗಾಗಿ ಮನೆ -ಮಠ ಎಲ್ಲಾ ಬಿಟ್ಟು ದೂರದ ಸ್ಥಳಕ್ಕೆ ಹೋದಾಗ, ಕೆಲಸಕ್ಕಾಗಿ ದೂರದ ಊರನ್ನು ಅರಸಿ ಹೋದಾಗ, ಮನಸ್ಸು ಏನನ್ನೋ ಮಿಸ್ ಮಾಡ್ಕೊತಿದೆ ಅನಿಸಿದಾಗ, i miss u ಅಂತ ಯಾರಿಗೋ ಹೇಳ್ಬೇಕು ಅನಿಸಿದಾಗ . ಆ ವಸ್ತು (ವ್ಯಕ್ತಿ) ವಿನ ನೆನಪಾಗುತ್ತದೆ. ಅವರನ್ನ ಮರೆಯದೆ ಇರೋದಕ್ಕೆ ಕಾರಣಗಳು ನೂರಿರಬಹುದು. ಆದ್ರೆ ಈ ಒಂದು ಕ್ಷಣ ಜೊತೆಗಿದ್ದಿದ್ರೆ ಎಷ್ಟು ಚೆನ್ನಾಗಿರ್ತಿತ್ತು ಅಂತ ಅನಿಸದೆ ಇರದು. ನಾವು ಹಳೆದೆನ್ನೆಲ್ಲಾ ಮರೆತಿದ್ದೀವಿ, i just moved on in my life ಅನ್ನೋವಾಗಲೇ ಆ "ಹಳೆದು" ಅನ್ನೋ ವಿಷಯಗಳೆಲ್ಲಾ ಒಂದು ಸಾರಿ ನೆನಪಿನ ಪರದೆಯ ಮೇಲೆ ಬಾರದೆ ಇರದು. ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಅಳಿಸಿ ಹಾಕಲು ನಮ್ಮ ಮೆದುಳೇನು memory carde ಅಲ್ಲಾ ತಾನೆ.

ಹೀಗೆ ನಿಮ್ ಜೀವನದಲ್ಲೂ ಮರೆಯೋಕೆ ಆಗದೆ ಇರೋರು ಇದ್ರೆ ಒಂದ್ಸಲ ಹೀಗೆ ನೆನಪು ಮಾಡ್ಕೊಳಿ. ಮಿಸ್ u ಅಂತ ಹೇಳ್ಬೇಕು ಅನ್ನಿಸಿದ್ರೆ  ನೇರವಾಗಿ ಅವರಿಗೆ ಹೇಳಿ. ......
ಕಳೆದು ಹೋಗಿದ್ದು ತಿರುಗಿ ಬಾರದು ಮತ್ತೆ. ಮರೆಯೋದ್ರಿಂದ ಆಗೋ ಲಾಭನು ಏನು ಇಲ್ಲ....

I miss all those who touched ma heart.... <3


sathya...,